زندگی‌نامه من

در سال ۱۳۹۳ به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد، دپارتمان زبان و ادبیات فرانسه دعوت شدم و پس از تدریس یک ترم احساس کردم که دانشگاه می‌تواند محیطی مناسب برای کار و تحقیق برایم باشد. زیرا که تدریس در مؤسسات امنیت مالی نداشت و عملاً نمی‌توانستم زمانی برای تحقیق و مطالعه داشته باشم. اما از طرفی امنیت مالی نسبی برای اعضای هیئت‌علمی دانشگاه است که شرط لازم آن داشتن مدرک دکترای تخصصی بود. بنابراین در پایان سال ۹۳ برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری برای دانشگاهی در شهر گرونوبل فرانسه و در رشته «علوم زبان» (science du langage) پروپوزالی ارائه دادم که منجر به اخذ پذیرش از این دانشگاه شد؛ ولی به‌خاطر مشکل ویزای همسرم اجباراً یک ترم مرخصی گرفتم.

همزمان در همان سال، در کنکور دکترای تخصصی زبان و ادبیات فرانسه در ایران شرکت کردم اما پس از یک هفته مطالعه برای کنکور از ادامه دادن آن بنا به دلایلی صرف‌نظر کردم.

به‌یاد دارم که روز قبل از کنکور دکتری به ناگاه یاد آن افتادم و فردای آن‌روز بدون آمادگی در جلسه کنکور شرکت کردم. وقتی پس از کنکور به خانه برگشتم همسرم تعجب کرده بود که تا آخر جلسه نشسته‌ام و به سؤالات پاسخ داده‌ام و از این خوش‌خیالی و به قول او اعتماد به‌ نفس زیاد من خنده‌اش گرفته بود. موقع اعلام نتایج هم فراموش کرده بودم که پیگیر آن باشم، چون نه تلاشی کرده بودم و نه واقعاً امیدی داشتم. بعد از گفتگو با یک دوست که در کنکور شرکت کرده بود و از شرکت کردن من هم اطلاع داشت متوجه شدم که نتایج اولیه اعلام شده است و افراد برگزیده باید برای مصاحبه دانشگاه‌ها آماده شوند. بعد از نگاه کردن در سایت سازمان سنجش، با حیرت فراوان متوجه شدم که رتبه ۲ کشوری و رتبه اول دانشگاه شهید بهشتی شده‌ام!